(ACCnews) washingtonpost-ში აშშ-ს ყოფილი ელჩი რუსეთში და უკრაინის პრეზიდენტის, ვოლოდიმირ ზელენსკის მიერ შექმნილი რუსეთის სანქციებზე საერთაშორისო სამუშაო ჯგუფის კოორდინატორი მაიკლ მაკფოლი აქვეყნებს სტატიას სათაურით: „მსოფლიომ არ შეიძლება დაუშვას საქართველოს ექსპრეზიდენტის პატიმრობაში სიკვდილი“.
მაკფოლი წერს, რომ მაშინ, როცა მსოფლიო სამართლიანად არის ორიენტირებული უკრაინის წინააღმდეგ ვლადიმერ პუტინის ბარბაროსულ ომზე, რუსეთის ლიდერი აგრძელებს დესტაბილიზაციის გამომწვევი, ანტიდემოკრატიული დღის წესრიგის გატარებას მსოფლიოს სხვა ადგილებში, „მათ შორის არის პატარა, მაგრამ სტრატეგიულად სასიცოცხლო მნიშვნელობის მქონე საქართველო.“
მისი თქმით, სააკაშვილის გასათავისუფლებლად გლობალური კამპანიის დროა.
“რამდენადაც მსოფლიო სამართლიანად არის ორიენტირებული ვლადიმერ პუტინის ბარბაროსულ ომზე უკრაინაში, რუსეთის ლიდერი აგრძელებს თავისი დესტაბილიზაციის, ანტიდემოკრატიული დღის წესრიგის წინსვლას მსოფლიოს სხვა ადგილებში. მათ შორის არის პატარა, მაგრამ სტრატეგიულად სასიცოცხლო მნიშვნელობის მქონე საქართველო, რომელიც შავი ზღვის სანაპიროზე რუსეთსა და თურქეთს შორისაა ჩასმული.
ამჟამად, საქართველოს ყოფილი პრეზიდენტი მიხეილ სააკაშვილი იქ პატიმრობაში იტანჯება – ზოგიერთი ცნობით, სიკვდილის მახლობლად. ბაიდენის ადმინისტრაცია და მისი მოკავშირეები ამას ვერ დაუშვებენ. სააკაშვილის გასათავისუფლებლად გლობალური კამპანიის დროა – სწორედ მისი წარსული მსახურების გამო მის სამშობლოში დემოკრატიის საქმეში.- წერს მაკფოლი.
მისი თქმით, მიხეილ სააკაშვილმა „ვარდების რევოლუციის“ შემდეგ მნიშვნელოვანი რეფორმები გაატარა, რასაც დასავლელი ლიდერები აფასებენ.
“ორი ათეული წლის წინ სააკაშვილი გაურკვევლობიდან გამოვიდა და დემოკრატიული გარღვევების მსოფლიო გმირი გახდა. 2003 წელს სააკაშვილი ხელმძღვანელობდა ვარდების მშვიდობიან რევოლუციას საქართველოში, დაამხო ცნობილი კორუმპირებული რეჟიმი და ხელისუფლებაში მოიყვანა ახალგაზრდა ლიდერების პროდემოკრატიული გუნდი, რომელიც მიზნად ისახავდა საქართველოს ევროპისკენ გადაადგილებას. როგორც ყველა რევოლუციას, ვარდების რევოლუციას ჰქონდა თავისი წინააღმდეგობები. გადაწყვეტილი იყო გაეძლიერებინა სახელმწიფო ძალაუფლება და გამკლავებოდა საქართველოში ენდემურ კორუფციას, სააკაშვილი ხანდახან სცილდებოდა დემოკრატიულ ნორმებს, მაგრამ საქართველოს ზოგადი დემოკრატიული ტრაექტორია სააკაშვილის ეპოქაში არასოდეს ყოფილა ეჭვქვეშ.
სააკაშვილმა და მისმა გუნდმა განახორციელეს ზოგიერთი ყველაზე მასშტაბური ადმინისტრაციული და ეკონომიკური რეფორმა პოსტსაბჭოთა სამყაროში. მნიშვნელოვანია, რომ მისი მეორე საპრეზიდენტო ვადის შემდეგ, სააკაშვილი ხელმძღვანელობდა ძალაუფლების მემკვიდრეზე გადაცემას მშვიდობიანი არჩევნების გზით. სწორედ ამას აკეთებენ დემოკრატები.
დასავლეთის დემოკრატიული ლიდერები აღნიშნავდნენ სააკაშვილს, როგორც შთამაგონებელ დემოკრატი და ეფექტურ რეფორმატორს. ვარდების რევოლუციაში წარმატებით გამოყენებული ზოგიერთი მეთოდი განმეორდა მომდევნო წელს უკრაინის ნარინჯისფერ რევოლუციაში. პრეზიდენტმა ჯორჯ ბუშმა დაამყარა მჭიდრო პირადი ურთიერთობა სააკაშვილთან; თბილისის ცენტრში ერთ-ერთ მთავარ ქუჩას აშშ-ის პრეზიდენტის სახელი ჰქვია. როგორც ვიცე-პრეზიდენტი, ჯო ბაიდენი ასევე აღფრთოვანებული იყო ქართველი ლიდერით. (მათი ურთიერთობის მომსწრე გავხდი, როცა ბაიდენს ვახლდი საქართველოში 2009 წელს, როგორც ეროვნული უშიშროების საბჭოს თანამდებობის პირი.) პატივისცემა იყო გულწრფელი. სააკაშვილი არ იყო სრულყოფილი; მან შეცდომები დაუშვა. მაგრამ მისი, როგორც ქართული დემოკრატიის მამის მიღწევების ჩანაწერი, ისტორიული იყო,” – აღნიშნავს მაკფოლი.
როგორც მაკფოლი აღნიშნავს, პუტინს ეზიზღებოდა სააკაშვილი და ეშინოდა ფერადი რევოლუციების და სწორედ ამიტომ შეიჭრა ის საქართველოში 2008 წელს.
“მაგრამ იყო ერთი უცხოელი ლიდერი, რომელიც ეზიზღებოდა სააკაშვილს: ვლადიმერ პუტინი. წარმატებული ქართული დემოკრატია მის სამხრეთ ფლანგზე იყო ანათემა იმ ყველაფრის მიმართ, რასაც პუტინი ემხრობოდა და მას გადაწყვეტილი ჰქონდა დაებლოკა სააკაშვილის გადაწყვეტილება, მიეღო საქართველო დასავლეთში. რუსეთის პრეზიდენტს განსაკუთრებით არ მოეწონა მისი განცხადებები ნატოში საქართველოს გაწევრიანების შესახებ. პუტინს ეშინოდა ფერადი რევოლუციების საქართველოსა და უკრაინაში სწორედ იმიტომ, რომ ისინი საფრთხეს უქმნიდნენ რუსეთში მისი ავტოკრატიის ლეგიტიმურობასა და სტაბილურობას. 2008 წლის აგვისტოში პუტინმა ხელი აჩვენა საქართველოში შეჭრით. მას მოჰყვა ქვეყნის ორი რეგიონის დამოუკიდებელ სახელმწიფოებად აღიარება, რითაც ბრიუსელში საქართველოს ნატოში გაწევრიანების შესახებ დისკუსიები გაყინული იყო.
როდესაც რუსული ტანკები საქართველოს დედაქალაქ თბილისისკენ დაიძრნენ, ზოგიერთმა სააკაშვილს გაქცევისკენ მოუწოდა. თუმცა მან დარჩენა არჩია. პუტინმა საბოლოოდ გადაწყვიტა ეცადა სააკაშვილის დაპატიმრება ან მოკვლა ის ორიენტირებული იყო საქართველოს პრეზიდენტის დაკნინებაზე. (დღეს რუსეთი კვლავ იკავებს ქვეყნის ტერიტორიის მეხუთედს.)
მისი მტკიცებით, ბიძინა ივანიშვილის პარტიამ „ქართულმა ოცნებამ“ მოახერხა პოლიტიკური პარტიების, სამოქალაქო საზოგადოებისა და პრესის ძალაუფლებისა და დამოუკიდებლობის ნგრევა, რამაც მკვეთრად შეასუსტა ქვეყნის დემოკრატია.
მაკფოლი ასევე წერს, რომ მას შემდეგ, რაც საქართველოს მთავრობა გახდა უფრო ავტოკრატიული და რუსეთთან მეგობრული, სააკაშვილი იქ თავის როლს ვეღარ ხედავდა და გაემგზავრა უკრაინაში, სადაც სხვადასხვა თანამდებობაზე მსახურობდა.
“პუტინმა და მისმა რწმუნებულებმა მალევე გაარკვიეს, როგორ გამოეყენებინათ დემოკრატიული ინსტიტუტები რუსი ლოიალისტების ხელისუფლებაში მოსაყვანად, რომელსაც აწყობდა პუტინის მთავარი სუროგატი საქართველოში, მილიარდერი ბიძინა ივანიშვილი (რომელმაც ქონება რუსეთში მოიპოვა და არა საქართველოში). ივანიშვილის პარტიამ „ქართულმა ოცნებამ“ მოახერხა პოლიტიკური პარტიების, სამოქალაქო საზოგადოებისა და პრესის ძალაუფლებისა და დამოუკიდებლობის ეროზია, რამაც მკვეთრად შეასუსტა ქვეყნის დემოკრატია. გასულ წელს ევროკავშირმა ოფიციალურად გამოაცხადა უკრაინა და მოლდოვა წევრობის კანდიდატად, მაგრამ არა საქართველო. საქართველოს შემცირებული სტატუსის უკეთ დრამატიზაციას ვერაფერი შეძლებდა.
მას შემდეგ, რაც საქართველოს მთავრობა გახდა უფრო ავტოკრატიული და რუსეთთან მეგობრული, სააკაშვილი იქ თავის როლს ვერ ხედავდა და გაემგზავრა უკრაინაში, სადაც სხვადასხვა ხარისხის წარმატებით ეკავა ოფიციალური თანამდებობების სერია.
მაგრამ ემიგრაციაში ცხოვრებას არ თვლიდა სწორად. ის შეეცადა შეეჩერებინა საქართველოს მცოცავი ავტოკრატია. ასე რომ, 2021 წელს ის დაბრუნდა. ეს შეცდომა იყო. მთავრობამ ის სწრაფად დააპატიმრა სავარაუდო “უფლებამოსილების ბოროტად გამოყენებისთვის” და მას შემდეგ ის დაპატიმრებულია. მისმა იურიდიულმა ჯგუფმა ცოტა ხნის წინ გაავრცელა სამედიცინო დასკვნა, რომ ის შესაძლოა მოწამლული ყოფილიყო. ბოლოდროინდელმა სურათებმა კლინიკიდან, სადაც ის ახლა იმყოფება, აჩვენა, რომ ის დასუსტებული და დეზორიენტირებულია.
მისი თქმით, პრეზიდენტმა ბაიდენმა, ევროპის სხვა დემოკრატიულ ლიდერებთან მჭიდრო კოორდინაციით, სასწრაფოდ უნდა მიიღოს გადაწყვეტილება.
„ჰუმანიტარული ნიშნით, ბაიდენმა და სხვებმა უნდა მოსთხოვონ საქართველოს პრეზიდენტს, სალომე ზურაბიშვილს შეიწყალოს სააკაშვილი და მისცეს მას ქვეყნის ფარგლებს გარეთ სამედიცინო დაწესებულებაში გამგზავრების საშუალება – ეს ნაბიჯი უკვე მოითხოვა ევროპის საბჭოს საპარლამენტო ასამბლეამ, რომელმაც სააკაშვილი პოლიტპატიმრად გამოაცხადა. სააკაშვილის ციხეში სიკვდილი იქნება პუტინის გამარჯვება და ქართული დემოკრატიისთვის ძლიერი დარტყმა. ეს ზელენსკიზე უკეთ არავის ესმის, რომელმაც გასულ თვეში საქართველოს ხელისუფლებას სთხოვა „გულმოწყალება გამოიჩინონ“ და ექსპრეზიდენტი გაათავისუფლონ.
თავისუფალი სამყარო ერთად დადგა უკრაინაში დემოკრატიის დასაცავად. იგივე უნდა გააკეთოს საქართველოში, სააკაშვილის გათავისუფლების მიზნით ზეწოლის განხორციელებით“, – წერს მაკფოლი.
