(ACCnews) “პუტინი წლების განმავლობაში ცდილობდა აფრიკაში პრორუსული ალიანსების შექმნას თავისი გავლენის გასაფართოებლად,” – ამ შეფასებს FAZ-ის მიმომხილველი კლაუდია ბრეული აკეთებს. მისი თქმით, როგორც ჩანს, პუტინი ამ მიზანს აღწევს.
აფრიკის კავშირისთვის მისი წევრობის ინტერესები უფრო მნიშვნელოვანია, ვიდრე უკრაინის სუვერენიტეტი, აღნიშნავს იგი.
“ისინი, ვინც თვლის, რომ შავი ზღვის პორტების ბლოკადა აგრესორ რუსეთის წინააღმდეგ აღშფოთებას იწვევს, ცდებიან. როგორც აფრიკის კავშირის თავმჯდომარის მაკი სალის ვიზიტმა მოსკოვში აჩვენა, აფრიკა-რუსეთის ურთიერთობები ჯერ კიდევ წესრიგშია.” – მიიჩნევს კლაუდია ბრეული.
ევროპა და ამერიკა განსხვავებულად უყურებენ ყველაფერს. მათი აზრით, აფრიკაში მოსალოდნელ შიმშილობაში მხოლოდ რუსეთია დამნაშავე – უკრაინაში შეჭრის, საწარმოო ობიექტების განადგურებისა და შავი ზღვის პორტების ბლოკადის გამო.
ის, რომ კონტინენტი არ იზიარებს დასავლეთის პოზიციას უკრაინის ომთან დაკავშირებით, უკვე ცხადი გახდა მარტის გაერო-ს გენერალურ ასამბლეაზე კენჭისყრის დროს. ზოგიერთმა გაიხსენა ნელსონ მანდელას ცნობილი პასუხი 1990 წელს ამერიკაში მიცემულ ინტერვიუში. კითხვაზე, თუ რატომ ხვდება ის იასერ არაფატს, ფიდელ კასტროს და მუამარ კადაფის, მან თქვა: „ზოგიერთი ანალიტიკოსი უშვებს შეცდომას და ფიქრობს, რომ მათი მტრები უნდა იყვნენ ჩვენი მტრები“.
გაეროში აფრიკული სახელმწიფოების ნახევარზე მეტმა დაგმო რუსეთის შემოჭრა. ამასთან, 17-მა სახელმწიფომ თავი შეიკავა, რვა არ ესწრებოდა კენჭისყრას, ხოლო ერთმა ქვეყანამ წინააღმდეგი მისცა რეზოლუციას. გასაკვირია, რომ დასავლეთზე ორიენტირებულმა სახელმწიფოებმა, როგორიცაა სამხრეთ აფრიკა და სენეგალი, ასევე აირჩიეს „ნეიტრალურად“ დარჩენა. მაგრამ ისეთ ქვეყნების მთავრობებმაც კი, როგორიცაა კენია და ნიგერია, რომლებმაც ხმა მისცეს რეზოლუციას, შემდგომში თავი შეიკავეს რუსეთის პირდაპირი კრიტიკისგან. რუსეთ-უკრაინის ომის შესახებ ადგილობრივ დონეზე განხილვას თუ მივყვებით, მაშინ სერიოზული ეჭვი გაჩნდება, ნამდვილად ასახავს თუ არა გაეროში ზოგიერთი აფრიკის ქვეყნის კენჭისყრა მათი ხალხის აზრს.
აფრიკაში 54 სახელმწიფოა. ორის – ლიბერიის და ეგვიპტის გარდა – ისინი ყველა თავს კოლონიური წარსულის მსხვერპლად თვლიან. ბრაზი და ღრმა უნდობლობა დასავლეთის მიმართ დღესაც ვლინდება. ყოფილი ალიანსებისთვის ცივი ომისა და დამოუკიდებლობისთვის ბრძოლა ძლიერია. გარდა ამისა, არის მნიშვნელოვანი ეკონომიკური ინტერესები. ევროპასთან შედარებით, რუსეთი კვლავ მცირე როლს თამაშობს აფრიკაში. თუმცა, ზოგიერთ ადგილას მოსკოვი მნიშვნელოვან გავლენას ახდენს აფრიკის პოლიტიკურ ელიტებზე: დაქირავებული ჯარისკაცების გაგზავნით.
აფრიკის კავშირის ხელმძღვანელი სალი არა მხოლოდ რუსეთს ეგებება. ის ოსტატურად მანევრირებს მეომარ ბლოკებს შორის, ეძებს მხარდაჭერას ორივე მხრიდან. ევროპამ და შეერთებულმა შტატებმა უკვე დადეს პირობა, რომ მასიურ საინვესტიციო პროგრამებს განხორციელებენ აფრიკის სოფლის მეურნეობაში. ისინი ზრუნავენ არა მხოლოდ ჰუმანიტარული კატასტროფის თავიდან აცილებით, არამედ იმითაც, რომ რუსეთი არ გაძლიერდეს კონტინენტზე და, შესაბამისად, საერთაშორისო ორგანიზაციებში. პუტინი წლების განმავლობაში ცდილობს შექმნას პრორუსული ალიანსები აფრიკაში თავისი გავლენის გასაფართოებლად, როგორც ამას აკეთებდა საბჭოთა დროს. როგორც ჩანს, ის წარმატებას მიაღწევს. – წერს კლაუდია ბრეულის მიერ, FAZ-ის მიმომხილველი.
